|
با آب آب کردن سیراب نمی شوی، باید آب را نوشید
|
|
|
بسم الله الرحمن الرحیم
چرا امروز ما اسباب و علل را مستقل می بینیم؟ چرا در حرکات و سکناتمان و در غذا و خوردن و آب و... خدا را نمی بینیم؟ چون سقیفه اصالت عمل را به ما داد و در عوض، معرفت و بینش توحیدی را از ما گرفت و با حیله دست ما را در جیب شیطان گذاشت؛ لذا ما در خیال خود، خدایی ذهنی برای خود ساختیم و آن را عبادت کردیم و هرگز خدای حقیقی را در وجودمان نیافتیم. برای همین در هنگامی که خدا را صدا می زنیم، می بینیم از خدا خبری نیست. چون خدایی را که نمی شناسیم صدا می زنیم...
همیشه سراب را آب دیدم و در خیالات خودم در سراب شیرجه زدم و زخمی و خسته و تشنه، از سراب آب را تقاضا کردم...
باز خدای مهربان مرا به خود رها نکرد و دستگیری ام کرد و من در توهم به خودم بالیدم که لابد برای خودم کسی شده ام که باز دریا مرا به خودش دعوت می کند. با تکبر به سویش قدم گذاشتم و..
بر لب آب نشستم و آب آب کردم... و ندانستم که...
اسماء حق تعالی، مفهومی و ذهنی نیستند، بلکه حقیقی و عینی هستند و تو هرگز با لفظ آب آرام نمی گیری و سیراب نمی شوی، بلکه باید آب را بنوشی تا با حقیقت آب یکی شوی و اتحاد وجودی پیدا کنی تا آرام گیری.
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب |
|
یک شنبه 29 شهريور 1394برچسب:, |
|
|
| |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: